شب قدر

فزت ورب الکعبه

شهادت امام علی (علیه السلام) تسلیت باد

شب قدر در آینه آیات قرآن

خداوند متعال در در فضیلت شب قدردر قرآن کریم می فرماید: «انا انزلناه فی لیله القدر...ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم. و از شب قدر چه آگاهت کرد. شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است. در آن شب فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان برای هر کاری که مقرر شده است فرود می آیند. آن شب تا دم صبح صلح و سلام است.»

 معنی " فزت و رب الکعبه "

پرسش:

در معنی «فزت و ربّ الکعبه» است که می گویند به خدای کعبه رستگار شدم، این سخن چه معنا دارد زیرا گوینده آن امیر المؤمنین ـ علیه السّلام ـ است، و رستگار شدن از این فرد که در زمان کودکی به پیامبر ایمان آورده مناسب نیست، آیا معنی صحیح تری وجود دارد؟

پاسخ:

استاد شهید مطهری در این رابطه می   فرماید: این است که می بینیم، علی ـ علیه السّلام ـ آن گاه که می بیند مرگش به صورت شهادت نصیبش شده از خوشحالی در پوست نمی   گنجد، لذا در لحظات آخرین حیاتش می فرماید به خدا سوگند هیچ امر مکروه و خلاف انتظاری برای من رخ نداده است همان رخ داد که می خواستم و به آرزوی خود که شهادت است رسیدم مثل من مثل کسی است که شب تاریک در جستجوی آب در صحرایی می گردم، ناگاه چاه آبی یا سرچشمه ای پیدا می کند مثل من مثل جوینده ای است که به مطلوب خود نائل گشته است.

(مطهری ، مرتضی، قیام  انقلاب  مهدی(عج) به  ضمیمه  شهید، ص 116 تا 118.)

        قسمتی ازخطبه 184نهج البلاغه ترجمه حجت الاسلام انصاریان (متقين معروف به خطبه همام)  
روايت شده: يكى از ياران اميرالمؤمنين عليه السّلام كه او را همّام مى گفتند و مردى عابد بودبه حضرت عرضه داشت:« اهل تقوا را چنانكه گويى آنان را مى بينم براى من وصف كن». امام در پاسخاو درنگ كرد، سپس فرمود:« اى همّام، تقواى الهى پيشه كن و كار نيك انجام ده، زيرا خداوند با اهل تقواو اهل كار نيك است. »همّام به اين مقدار سخن قناعت نكرد و حضرت را قسم داد. حضرت خدا را سپاسو ثنا گفت و بر پيامبر ـ كه درود خدا بر او و آلش باد ـ درود فرستاد و سپس فرمود«اما بعد، خداوند پاك و برتر مخلوقات را آفريد در حالى كه از اطاعتشانبى نياز، و از گناهشان ايمن بود، زيرا عصيان عاصيان به او زيان نمى رساند و طاعت مطيعان او را سود نمى دهد. پس روزى آنان را در ميانشان تقسيم كرد، و هر كس را در دنيا در جايى كه سزاوار بود قرار داد.»

5دستور اخلاقی از امام علی (علیه السلام)
 « فَالْمُتَّقُونَ فيها هُمْ اَهْلُ الْفَضائِلِ،1- مَنْطِقُهُمُ الصَّوابُ، 2-وَ مَلْبَسُهُمُ الاِْقْتِصادُ، 3-وَ مَشْيُهُمُ التَّواضُعُ.4- غَضُّوا اَبْصارَهُمْ عَمّا حَرَّمَ اللّهُ عَلَيْهِمْ، 5-وَ وَقَفُوا اَسْماعَهُمْ عَلَى الْعِلْمِ النّافِعِ»

پرهيزكاران در اين دنيا اهل فضائلند، 1-گفتارشانصواب،2- پوشاكشان اقتصادى،3- و رفتارشان افتادگى است. 4-از آنچهخدا بر آنان حرام كرده چشم پوشيده،5- و گوشهاى خود را وقف دانش بامنفعت

عظمت روزه در سیره معصومان (علیهم السلام)

قال النبی(ص): «إِنَّ آدَمَ ع لَمَّا أَکَلَ مِنَ الشَّجَرَةِ بَقِی فِی بَطْنِهِ ثَلَاثِینَ یوْماً فَفَرَضَ اللَّهُ عَلَی ذُرِّیتِهِ ثَلَاثِینَ یوْماً الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ؛ هنگامی که حضرت آدم (ع) از درخت ممنوعه خورد، سی روز در شکمش باقی ماند. پس از آن بود که خداوند بر حضرت آدم و نسل او سی روز‏ گرسنگی و تشنگی را واجب نمود.» من لایحضره الفقیه ج۲ ص۷۴

حضرت امام صادق(ع) می فرماید: «تقدیر مقدرات در شب نوزدهم و تحکیم آن در شب بیست و یکم و امضاء آن در شب بیست و سوم است»    (وسائل الشیعه، همان، ج 10، ص 354.)

مطلب را با حدیثی نورانی از معصوم علیه السلام به پایان می بریم.

حضرت امام صادق(ع) می فرماید:اِذا صُمتَ فَلیَصُم سَمعُکَ وَ بَصرُکَ وَ شَعرُکَ وَ جلدُک؛ آنگاه که روزه می گیری، باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشد. (یعنی از گناهان پرهیز کند)                                                                                سایت تبیان

امام زمان(علیه السلام) ، در قسمتى از پاسخ به نامه ى اسحاق بن یعقوب.می فرمایند  :

«إِنّی لاََمانٌ لاَِهْلِ الاَْرْضِ کَما أَنَّ النُّجُومَ أَمانٌ لاَِهْلِ السَّماءِ »

(همانا، من، امان و مایه ى ایمنى براى اهل زمینم؛ همان گونه که ستاره ها، سبب ایمنى اهل آسمان اند. )

کمال الدین، ج2، ص485، ح10 ؛ الغیبة، شیخ طوسى، ص292، ح247 ؛ احتجاج، ج2، ص284 ؛ إعلام الورى، ج2، ص272 ؛ کشف الغمة، ج3، ص340 ؛ الخرائج و الجرائح، ج3، ص1115 ؛ بحارالأنوار، ج53، ص181، ح10 .